"Wie ver kan kijken, kan ver denken." [K. Schippers]
De polder
De polder is een vertrouwd Hollands landschap waar water en land elkaar afwisselen met ritmische herhalingen van gras, sloot, riet en lucht.
Met de eindeloze vergezichten die je een gevoel van oneindigheid en ruimte geven.
Rust en Overgangen
Mijn fascinatie voor de polder is ontstaan doordat het één van de weinige plekken is die rust en ruimte in mijn hoofd geeft.
Rust door de ritmische patronen, door de geur van water, het geluid van de vogels en het bewegende riet.
Ook de leegte van het landschap, zonder mensen. Een leegte die eigenlijk vol is – vol van natuurlijk leven – en waar je als toeschouwer niet zomaar deel van uit kan maken.
De overgangen tussen water en land zijn kenmerkend. Deze randen zijn steeds weer anders met het wisselende weer en de reflectie van het licht.
Zoals ook de sloten soms zwart lijken en dan weer zo glanzend als een spiegel, het riet zo glanzend als goud.
Urgentie
Naast de rust en de ruimte in mijn hoofd, zet het ver-kunnen-kijken ook aan tot een open gedachtestroom. Tot mijmeren, tot overwegen, tot het vormen van nieuwe ideeën en plannen.
Niet alleen voor mij, maar voor iedereen belangrijk in ons huidige bestaan, denk ik.
Een wijde blik naar de toekomst.
In het huidige landschap wordt die horizon steeds meer volgebouwd. dichtgezet, dichtgedacht.
‘Modderverf’
In mijn werkruimte in de polder van Oostknollendam schilder ik met zelfgemaakte natuurlijke verf, zoals modder uit een sloot vlakbij. Daarnaast gebruik ik verf van klei, krijt, as en houtskool.
Deze grondstoffen verzamel ik tijdens wandelingen en vakanties in Nederland, Duitsland, Zweden, Italië, Engeland en Frankrijk. Het materiaal verbindt de werken letterlijk met het landschap dat ze verbeelden.
Deze werken kunnen – net als de materialen waarmee ze gemaakt zijn – weer teruggegeven worden aan de natuur. Er is geen afval.
De polder
De polder is een vertrouwd Hollands landschap waar water en land elkaar afwisselen met ritmische herhalingen van gras, sloot, riet en lucht.
Met de eindeloze vergezichten die je een gevoel van oneindigheid en ruimte geven.
Rust en Overgangen
Mijn fascinatie voor de polder is ontstaan doordat het één van de weinige plekken is die rust en ruimte in mijn hoofd geeft.
Rust door de ritmische patronen, door de geur van water, het geluid van de vogels en het bewegende riet.
Ook de leegte van het landschap, zonder mensen. Een leegte die eigenlijk vol is – vol van natuurlijk leven – en waar je als toeschouwer niet zomaar deel van uit kan maken.
De overgangen tussen water en land zijn kenmerkend. Deze randen zijn steeds weer anders met het wisselende weer en de reflectie van het licht.
Zoals ook de sloten soms zwart lijken en dan weer zo glanzend als een spiegel, het riet zo glanzend als goud.
Urgentie
Naast de rust en de ruimte in mijn hoofd, zet het ver-kunnen-kijken ook aan tot een open gedachtestroom. Tot mijmeren, tot overwegen, tot het vormen van nieuwe ideeën en plannen.
Niet alleen voor mij, maar voor iedereen belangrijk in ons huidige bestaan, denk ik.
Een wijde blik naar de toekomst.
In het huidige landschap wordt die horizon steeds meer volgebouwd. dichtgezet, dichtgedacht.
‘Modderverf’
In mijn werkruimte in de polder van Oostknollendam schilder ik met zelfgemaakte natuurlijke verf, zoals modder uit een sloot vlakbij. Daarnaast gebruik ik verf van klei, krijt, as en houtskool.
Deze grondstoffen verzamel ik tijdens wandelingen en vakanties in Nederland, Duitsland, Zweden, Italië, Engeland en Frankrijk. Het materiaal verbindt de werken letterlijk met het landschap dat ze verbeelden.
Deze werken kunnen – net als de materialen waarmee ze gemaakt zijn – weer teruggegeven worden aan de natuur. Er is geen afval.
|
|
|
|
|
Uitnodiging
Ik nodig je uit om de polder te bekijken, in de verte te staren en oneindig ver te kijken of om te vérkijken! Om rust te ervaren en om ver te denken.
Je blik te openen..
Ik nodig je uit om de polder te bekijken, in de verte te staren en oneindig ver te kijken of om te vérkijken! Om rust te ervaren en om ver te denken.
Je blik te openen..